karikatürlerini sadece bir adet albüm içerisine çizmiş. o albümdekiler hariç hiç bir yerden bir çizimi çıkmamış. bu bahsedilen albümün son karikatürü ise kendisini öldürdüğü bu çizimmiş.

 
bu çizimde sağda solda görülen kişiler albümün önceki sayfalarında hicvedilen kişilermiş. yusuf franko kendi hayatıyla birlikte çizimlerini de bitirmiş.

"pera'nın tarihi, bir efsanenin tarihi olarak yazılmıştır. artık olmayan insanların, mekânların aykırılığının vurgulandığı, kimi zaman yerilen, kimi zaman özlenen ve öykülenen, ama hep efsunlu bir dünya. burada mösyöler ve madamlar, balolar ve operalar, bahçeler ve oteller vardır. 

yusuf franko'nun albümü, alaycı ve zaman zaman muhalif olsa da, bu efsanenin sınırlarının içinde gezinir. oysa bir de dışarısı vardır. burada toprağın ve tarihin derinliğine gömülen mezarlıklar, tüm bölgeyi küle döndüren yangınlar, yollara ve apartmanlara yer açmak için yıkılan ortaçağ surları bulunur. 

göçmenler, dilenciler, yerinden edilenler, efsunlu inşaatlarda çalışırken ölenler; kronik susuzluk, hastalık, kirlilik albümde kendine yer bulmamıştır."