chicxulub, atmosfere saniyede 20 kilometre hızla girdiğinde, termodinamik yasaları devreye girdi. kinetik enerji, o mikrosaniyede termal enerjiye dönüştü. yani çarpışma anında o 10-15 km çapındaki dağ büyüklüğündeki kütle, katı halden sıvıya geçmeye bile fırsat bulamadan doğrudan plazma haline geçti. buharlaştı (vaporization).

ortaya çıkan enerji 100 milyon megaton tnt gücündeydi. hiroşima falan yanında kız kaçıran maytabı kalır.

peki nereye gitti bu madde? yok olmadı (bkz: kütlenin korunumu yasası). atmosfere karıştı, dünya'yı bir battaniye gibi sardı, güneşi kesti, o garibim t-rex'leri dondurarak öldürdü ve en sonunda yeryüzüne incecik bir toz tabakası olarak indi.

bugün jeolojik kazılarda k-pg sınırı denilen o ince iridyum katmanı var ya; heh işte o sizin göktaşı.

yani taşı aramanıza gerek yok, şu an muhtemelen üzerinde yürüyorsunuz, hatta tozunu soluyorsunuz.

koca göktaşının toz olup ayağımızın altına serilmesi de evrenin bize "çok da şaapmayın, sonunuz bir toz zerresi" deme şeklidir.