EDEBİYAT 18 Şubat 2018
36,3b OKUNMA     888 PAYLAŞIM

Derin Bakış Açısıyla İnsanı Başka Dünyalara Sürükleyen Tezer Özlü'den Sarsıcı Alıntılar

Özgün tarzıyla edebiyatta ayrı bir yer edinmiş büyük yazar Tezer Özlü'yü ölümünün 32. yılında saygıyla anıyoruz.


"insanın başkalarına söyledikleri kendi duymak istedikleridir. yazdıkları, okumak istedikleridir. sevmesi, sevilmeyi istediği biçimdedir."

"düzen ve güven kadar ürkütücü bir şey yoktur. hiçbir şey. hiçbir korku... aklını en acı olana,en derine, en sonsuza atmışsan korkma. ne sessizlikten, ne dolunaydan, ne ölümlülükten, ne ölümsüzlükten, ne seslerden, ne gün doğuşundan, ne gün batışından. sakin ol. öylece dur. yaşamdan geç. kentlerden geç. sınırları aş. gülüşlerden geç. anlamsız konuşmaları dinle, galerileri gez, kahvelerde otur -artık hiçbir yerdesin."

"insan ölümünü kendi kendine ölüyor."

"her varoluş kendisiyle birlikte ölümü de getirmiyor mu"

"kimseyle yaşlanmak istemiyorum, kendimle bile."

"ölüm düşüncesi izliyor beni. gece gündüz kendimi öldürmeyi düşünüyorum. bunun belli bir nedeni yok. yaşansa da olur, yaşanmasa da. bir kaygı yalnız. beni, kendimi öldürmeye iten bir kaygı."

"sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yanım yok. aranızda dolaşmak için giyiniyorum. hem de iyi giyiniyorum; iyi giyinene iyi yer verdiğiniz için..."

"tanımadığın sürece her acı dayanılabilir."

"kimse kimseyi unutmuyor ama asla karşı tarafın istediği biçimde hatırlamıyor."

"sana sarılıp yatarsam çocukluğumdayım."

"yalnız yaşı olmayan ve dünyalarını kendi içlerinde taşıyan insanlara dayanabildiğimi görüyorum."

"doğumum bile bir kökünden kopma idi. on yaşıma kadar, çevremi özellikle çevremdeki sessizliği kavramaya çalıştım... yirmi yaşım ile otuz yaşım arasında aklın bittiği yerleri ve çıldırmanın sınırlarını aradım... otuz yaşım ile kırk yaşım arasında ne akıllı ne de çılgındım. dünyayı kavradığımı sandım... kırk yaşındayım. bugün, gecenin bazı saatlerinde kitlenin anlamsız gürültüsü içinde boğuluyorum... kendimi öldürmeye çalışıyorum... özlemlerim kalmadı. bıraktım. hepsini kendi ve benim dünyamı anlamaları için bıraktım... ve bana ölümsüzlerin sonsuz acıları kaldı."

"herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda yaşamım bitti. bilmiyorum, nerede, ne zaman. ve işte o bittiği yerde başladı. acının sonunda. acı ile."