Demet Akalın'ın Garsonun Başına İçki Döktüğü Mekandaki Şampanya Raconu
Olayın videosu
bu tarz mekanlarda şarkıcıya içki göndermek ücretlidir. öyle her önüne gelen içki gönderemez sanatçıya, "bana şu şarkıyı okusun" diyemez. varsa bir ağırlığı anca öyle olur.
bu olayda garson, istek şarkıyla birlikte demet akalın'a ısmarlanan içeceği götürüyor. demet akalın ise alkol umut ederek bir yudum alıyor ve elma suyu olduğunu anlıyor. çünkü o gece şarkıcıya yağmur gibi, sular seller gibi istek şarkı ve jest içki yağacak. hepsi alkollü olsa demet akalın sarhoş olur; bırak şarkı okumayı, adını söyleyemez.
ayrıca demet akalın, kendisine ısmarlanan içkilerden elbette komisyonunu alıyor ve işini bildiği için seyirciyi gazlayarak şampanya istiyor. yani "elinizi cebinize atın, ben daha zenginliğime doyamadım, bi tane bebem var" gibisinden aşağılıyor tek kadeh içki gönderen kişiyi. aynı kişi mi, emin değilim; hatasını anlayarak şişe şampanya açıyor demet akalın'a.
örnek olarak fiyat vereyim. tek kadeh şampanya 100 tl ise, şişe şampanya 2500 tl civarıdır. demet akalın o gece sahne ücreti haricinde bu ekstralardan da acayip yolunu bulur. saat ilerledikçe ve alkol kana karıştıkça tarlayı ipotek edip sanatçıyı konfeti manyağı yaparlar.
garson konusuna gelince. bu ve bunun gibi mekanlarda çalışanlar bunların olacağını kabul ederek işe girerler. amaçları kısa yoldan köşe dönmektir. yoksa starbucks hala barista arıyor. saygı istese gider orda çalışırdı.
zengin kız fakir oğlanları izleye izleye her şeye sınıf anlamı yükler olduk.
bulunulan ortam, içinde emekçiye saygısızlık denebilecek boyutta bir olay değil. sahnenin dokunulmazlığını en baştan tüm seyirciler ve çalışanlar kabulleniyor. sanatçı da eğlence amacıyla bu özgürlüğü kullanıyor. aynı hareketi kafasından şampanya dökülürken dans edeceğini bildiği müşteriye de yapabilirdi mesela.
diğer yandan, bu tarz sahneye ikramı arttırma amaçlı diyaloglar çok yaşanır. sahneye gelen ikramın yarısını sanatçı alıyor çünkü. şampanya diye patlatılan şeyler şampanya şişesine konmuş “gazlı meyveli içecek”. içilmiyor da bu arada. bir yudum alır gibi yapıp teşekkür ederler. gerçek şampanya denildiğinde fiyatı 10 katı oluyor. mesela biz sahte şampanyayı direkt patlatır, gerçek şampanyayı patlatmadan önce sanatçıya gösterirdik. gerçek olunca serdar bey'e teşekkürlerle başlayıp, vedat bey sen hep gazoz gönderiyorsunla devam edip zenginleri birbirlerine kırdırarak koparıyorlar.
bu zenginler böyle işte; şampanya savaşında en çok parayı harcayan o akşam mutlu uyudu...