bir kediyle yaşamak, evde küçük bir çocuk varmışcasına önlem alarak yaşamaktır.

- içi kızgın yağ dolu tavanın sapını ocağın iç tarafına doğru çevirmek (pati atarak tavayı üstüne devirmesin)

- yanan mumu yanına yaklaştırmamak (bıyığı kuyruğu yanmasın)

- çamaşır ve kurutma makinesini doldurmadan evvel içini kontrol etmek (içine girip yatıyor)

- bıçağı tezgahın kenarında bırakmamak (sapına pati atıyor, kafasına saplanabilir)

- kapıları, pencereleri hızlıca kapatmamak, rüzgarın çarpmaması için önlerine ağırlık koymak (sıkışabilir, bir keresinde az daha kafası kopuyordu)

- ortalıkta permatik bırakmamak (oyuncak zannediyor, elini ayağını kesiyor)

- ortada deterjanlı su bırakmamak (içiyor, manyak mıdır nedir)

- klozete blok takınca kapağını hep kapalı tutmak (mavi suyu da içiyor)

- zeytinyağı, sıvı yağ tenekesinin tıpasını sıkıca kapatmak ( devirip yağla oynuyor)

- balkon kapasını kapatırken her zaman içeride olduğundan emin olmak (bir gece balkonda kalmış, sabah çok dinlenmiş bir şekilde uyandığımda anlamıştım bunun ortalarda olmadığını, yazık kulakları filan hep buz kesmiş)

- eğer ortalarda görünmüyorsa ve dışarı çıkmak gerekiyorsa gardrop kapağını açık bırakıp evden öyle çıkmak (bir gün eve geldim, dolaptan miyav sesleri geliyordu, tüm gün dolapta kapalı kalmış)

- pencere açıkken dikkatli olmak (i believe i can fly)

ve daha bir sürü şey, anksiyete bozukluğu yaşıyorum bunun sayesinde.