PSİKOLOJİ 29 Temmuz 2020
21,1b OKUNMA     296 PAYLAŞIM

Çocuklar İçin Ebeveynlerin Boşanmaması, Boşanmasından Kesinlikle Daha mı İyi?

İngiltere'de çalışan bir psikoterapistin deneyimleri, boşanmanın çocuklar üzerinde nasıl etkisi olduğunu size güzelce gösterecek.
The Squid and the Whale (2005)

açılın psikoterapist geldi

ingiltere'de yaşayan ve yetişkinlerle çalışan bir terapistim. uzmanlık alanım ilişkiler ve bağlanma sorunları. şimdi size şu an beraber çalıştığım danışanların yaşlarını, mesleklerini, çok genel çizgilerde psikolojik durumlarını ve ebeveynlerinin boşanıp boşanmadığını yazacağım. sonra da ileriki yaşlarda psikolojik sorunları olan insanların ortak özelliklerini gözlemlerime dayanarak açıklayacağım. (ipucu: bu ortak özellik ailenin boşanmış olup olmaması değil.)

danışan 1: 20'li yaşlar, kadın. meslektaşım. ilişki ve bağlanma sorunları, özdeğer sorunu. anne baba beraber.

danışan 2: 30'lu yaşlar, kadın. çocuk cerrahi. ciddi ilişki ve bağlanma sorunları, anksiyete, kimlik bunalımı. baba çocukken ölmüş.

danışan 3: çift terapisi. ikisinin de anne baba ayrı. çok ciddi bir psikolojik sorunları yok.

danışan 4: 20'li yaşlar, kadın. bilim insanı. çok ciddi ilişki ve bağlanma sorunları, özdeğer sorunu, cinsel sorunlar. anne baba beraber.

danışan 5: çift terapisi. çok ciddi psikolojik sorunları yok. kadın anne baba beraber, adam anne baba ayrı.

danışan 6: 30'lu yaşlar, kadın. proje yönetimi. ciddi ilişki ve bağlanma sorunları. anne baba beraber.

danışan 7: 30'lu yaşlar, erkek. yazar. çok ciddi bağlanma sorunu, özdeğer sorunu, depresyon. anne baba beraber.

danışan 8: 20'li yaşlar, kadın. psikolojik danışman. ilişki ve bağlanma sorunları. kimlik sorunları, anksiyete. anne baba beraber.

danışan 9: çift terapisi. kadın sosyal fobi, anksiyete, özgüven eksikliği, kendine zarar verme, depresyon. anne baba beraber. erkek genel anksiyete. anne baba ayrı.

danışan 10: 20'li yaşlar, kadın. muhasebeci. anksiyete, depresyon. anne baba ayrı.

danışan 11: 30'lu yaşlar, kadın. yönetici asistanı. ilişki ve bağlanma sorunları. anne baba ayrı.

danışan 12: 20'li yaşlar, kadın. öğrenci. panik atak, anksiyete, bağlanma sorunları, özgüven eksikliği. anne baba beraber.

danışan 13: 30'lu yaşlar, erkek. gazeteci. gördüğüm en ciddi bağlanma sorunu, kimlik sorunları, depresyon. anne baba beraber.

danışan 14: 30'lu yaşlar, erkek. software. çok ciddi bağlanma sorunları, ciddi anksiyete. anne baba beraber.

danışan 15: 30'lu yaşlar, kadın. gazeteci. ciddi ilişki ve bağlanma sorunları. paranoya, anksiyete, kimlik sorunu. anne baba beraber.

danışan 16: 30'lu yaşlar, kadın. politikacı. anksiyete, özdeğer sorunu. anne baba ayrı.

danışan 17: 20'li yaşlar, erkek. ordu mensubu. anksiyete, depresyon. anne baba ayrı.

bunlar belki bir fikir vermiş olabilir. görüldüğü gibi anne baba ayrı ya da beraber olma durumu ile kişinin yetişkinlikteki psikolojik sağlığı arasında belirgin bir bağlantı yok. anne babası ayrı olanlarda bu süreç kötü işlemiş, çocuğun hisleri gözetilmemiş. bunlar şu an çalıştığım 11 kişi ve yakın zamanda çalışmayı bitirdiğim 6 kişi, repreşentatıve bi sample yani (türkçesini bilemedim). aynı trendi yıllardır beraber çalıştığım danışanlarla da gözlemledim. hatta şöyle bir düşündüğümde, en ağır psikolojik sorunları olan kişiler küçükken anne ya da babasını kaybetmiş olanlardı, ama daha sonra anne babanın hala beraber olduğu kişiler ve sonra boşanmış aile çocukları geliyordu. tabii bu bilimsel bir araştırma değil ama kaidemden de sallamıyorum. gözlemlerimi aktarıyorum.

şimdi gelelim zurnanın zırt dediği yere.

aşağıdaki durumlardan birini ya da birden fazlasını yaşayan kişileri yetişkinlikle toparlamak zor oluyor

1) duygularını ifade etmesine izin verilmemiş çocuklar. bu kötü niyetle olmayabilir. ebeveyn ama genelde anne çocuğunu üzgün görmeye katlanamaz, o yüzden çocuk her üzüldüğünde dikkatini dağıtmaya çalışır, üzülmemesini söyler. en aşırısında kendi çocuktan daha çok üzülür, ağlar ve çocuk artık ona hiçbir şey söyleyemez. ya da baba çok disiplinlidir. çocuğun öfkelenmesine, korkmasına, ağlamasına kızar.

2) çocuklukta akran zorbalığı yaşamış insanlar çok zor toparlıyor. adeta bu reddedilmek, dışlanmak, itilmek, kendisinde bir yanlış olduğu hissi beyin kıvrımlarına işleniyor. genelde kendine güvensiz, anksiyeteli, sürekli kendilerini başkalarıyla kıyaslayan, ilişkilerinde sorun yaşayan insanlara dönüşüyorlar.

3) ilk ilişkisi travmatik olan kişiler. anne baba aile mükemmel olabilir ama ilk romantik ilişkisinde çok büyük bir kazık yiyen insanlar da kolay kolay güvenemiyor ve bende bi sorun var hissini üzerlerinden atamıyor. özellikle bu durumu görmezden gelirlerse ve sonraki ilişkilerinde de benzer şeyler yaşarlarsa toparlamak zor.

istatistikler ne söylüyor bilmiyorum tabi, onlara da bakılabilir. gözlemlerimi aktardım. boşanın demiyorum ama boşanmış, iyi ilişkilerini sürdürebilen, çocuğu birbirlerine karşı silah olarak kullanmayan, çocuğun duygularını ifade etmesine izin veren bilinçli anne baba, boşanmamış ama narsist, kendi duygularını çocuğunkilerden öne koyan, sürekli kavga eden, huzursuzluk yaşayan, birbirinden kopuk, huzurlu ve mutlu bir ev ortamı sağlayamayan anne babadan evladır.