MÜZİK 12 Temmuz 2024
3,9b OKUNMA     154 PAYLAŞIM

Chris Isaak'in, Hayatına Dair Merak Edilen Satır Başlarını Anlattığı Röportajı

Isaak'in 6 yıl önce bir Avustralya gazetesine verdiği röportajı, 12 Temmuz İstanbul konseri öncesi çevirerek kendisini daha yakından tanıyalım dedik. Buyrun.

müzisyen chris isaak kariyerini ve onu etkileyen kadınları anlatıyor

annem dorothy, 80'li yaşlarında, büyükanne ve büyükbabası tarafından büyütülmüş, uzun boylu, mavi gözlü bir italyan-amerikalı ve oldukça eski kafalı bir italyan. halen stockton, california'da, iki ağabeyim nick ve jeff ile benim büyüdüğümüz aynı evde yaşıyor. gürültülüdür ve konuşmayı sever. çok utangaç olduğum için ona bu şekilde yaklaşmadım.

ailem biraz parasızdı. annem bir patates cipsi fabrikasında çalışıyordu ve babam joe da forklift sürücüsüydü.

annem 30'lu yaşlarının sonlarında burs kazandı ve psikoloji alanında doktora yaptı. bir keresinde ona "akşam yemeğinde ne var?" diye sorduğumu hatırlıyorum. ders çalışmaya çalışırken şöyle cevap verdi: "bilmiyorum chris. bana akşam yemeğinde ne olduğunu söyle. 1.80 boyundasın ve kendine yemek hazırlayamıyor musun?" utandım ve büyüme zamanının geldiğini fark ettim.

babam yedi yıl önce öldü. hastalandı, önce bir bacağını, sonra diğerini kaybetti ve annem onu huzurevine yatırmak istemedi. evde ona banyo yaptırdı, onu besledi ve onunla ilgilendi. hatta olup biteni gözlemleyebilmesi için yatağını evin ortasına bile koymuştu.

babam öldüğünde annem onu son bir kez tabutun içinde görmek istedi. bununla baş edebilir miyim bilmiyordum ama ona eşlik etmem gerekiyordu. gömülmeden önce onun üst cebine bir taş koydu. 16 yaşındayken ilk buluşmalarında annem bunu ona vermiş ve şöyle demişti: "eğer aşkımız biterse onu çöpe at." yani babam bu taşı sonuna kadar saklamış oldu.

Çok genç bir Chris Isaak.

babaannem helen'in çok ağır bir alman aksanı vardı. 90'lı yaşlarının başına kadar yaşamış küçük bir kadındı. beni mutfağına götürür, kurabiye kavanozunu açar ve ev yapımı hurma kurabiyesi ikram ederdi. altı yaşında bir çocukmuşum gibi gözlerimin içine bakar ve "devam et, bunları sevdiğini biliyorum" derdi.

nonny dediğimiz anneannem çok ciddi bir kadındı. bir antika dükkanı işletiyordu. çocukken eski şeylere hayrandım ama onlara dokunmamam gerektiğini biliyordum. eşyalarına karşı çok korumacıydı.

13 yaşımdayken okulda bir kızla arkadaş oldum. akademik olarak diğerlerinden önde olduğumuz için sınıftan alındık ve ayrı ders aldık. onun evine gittiğimde onun bizden daha meteliksiz olduğunu fark ettiğimi hatırlıyorum. bizim bardaklarımız birbiriyle uyumsuzken onlar su gibi şeyleri direkt kavanozlardan içiyorlardı. kızda güçlü bir mücadele ruhu ve öğrenme arzusu vardı. sonradan bir doktor oldu.


15 yaşımdayken şarkıcı connie francis'e aşık olmuştum. onu odamda ışıklar kapalıyken dinledim; sanki bana şarkı söylüyormuş ve ciddiymiş gibi hissettim. sesinde öyle bir duygu vardı ki...

17 yaşında carole adında bir kız arkadaşım olana kadar ilk öpücüğümü deneyimlemedim. karma okullara gittim ama çok utangaçtım ve ilk hareketi yaparken veya birine ondan hoşlandığımı söylerken kendimi gerçekten rahat hissetmiyordum. sahnedeyken, sahne dışındaykenki halime kıyasla kendime daha çok güveniyorum.

carole akıllı ve sakindi ve bunu çekici bulmuştum. onu yıllar sonra 1999'da, hastayken gördüm. tuhaf bir an oldu. onu neşelendirmek için hawaii'deki bir çiçekçiye sabırsızlıkla bekleyeceği bir şey vermesi için ona her gün yeni bir lei yaptırdım. onu ziyaret edenlere hasta olmaktan başka konuşacak bir şeyler verdi. genç yaşta öldü ve arkasında altı yaşında bir oğul bıraktı.

en uzun ilişkim grubumla oldu. kişisel ilişkilerim hiçbir zaman uzun sürmedi çünkü işim her zaman bir numaraydı. evliliği ve çocukları hiç düşünmediğimden değil ama ya müzik yazmak ve kaydetmekle, oyunculukla meşguldüm ya da yoldaydım. çocuklar yelkenli tekneler gibidir: güneşli bir günde ve uzaktan güzel görünürler ancak çok fazla bakım gerektirirler.

pek çok erkek bir rock'n'roll grubunda olmanın birçok kızla tanışıp onlarla çıkabileceğim anlamına geldiğini düşünüyor. bu onların fantezisi. hiçbir zaman kızlarla tanışmak için bir gruba katılmadım, onlarla bu grup işleri dışında da tanışabilirdim. tamamen kariyerime odaklandım. tabiri caizse hiçbir zaman oyuncu olmadım.

Wicked Game


helena christensen 1990'daki wicked game video klibimdeydi. benim kaldığım yerin karşısındaki ucuz bir otelde ekiple birlikte kalıyordu.

onun odası benimkiyle karşılaştırıldığında berbattı. yönetmen herb ritts'e, makyaj yapması için odaları değiştireceğimi ve ona daha iyi aydınlatmaya sahip bir süit vereceğimi söyledim. gece saat 2 civarında kız arkadaşım aradı ve helena telefona cevap verdi. kız arkadaşım orada olmadığıma ve aramızda hiçbir şey olmadığına inanmadı.

wicked game benim ünlü olmamı sağladı ve dergilerde fotoğrafımı gören kadınlar ilk adımı atmaya başladı. biraz gerçeküstüydü.


stevie nicks ve ben birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz ve yıllar boyunca düetler yaptık. o iyi bir arkadaş, ayakları yere basan, sevgi dolu bir kadın, şöhretinin ve servetinin gerçek bir insan olmasına engel olmasına izin vermiyor.

stevie'yle birlikte melbourne'de gördüğüm chrissie hynde da birlikte çalışmayı çok istediğim bir kadın. huysuz, yoğun ve kendi işleri var. bunun bedelini ödediği için buna razıyım. rock'n'roll'un nasıl yapılacağına dair en iyi örnek o. ortalıkta çok fazla sahte var; adamlara bir iki şey öğretebilir.

kaynak