çeşitli mitolojik açıklamaların aksine, ağaçların meyve vermesinin makul bir açıklaması vardır. insan merkezli bakış açısından bir türlü kurtulamadığımız için meyvelerin bizim yememiz için var olduğunu, onların herhangi bir çıkarı olmadığını düşünürüz. aslında tersine; bitkilerin de bu durumdan çıkarı vardır: biz onların rahimleriyiz.

doğadaki tüm hayvanlar -ve tabii eskiden bizler de- meyveleri, çekirdekleri ile yerler. ardından bu çekirdekler midelerindeyken etrafta gezinir, uzak bir bölgede toprağa dışkılar ve doğal gübre ile bu tohumları çeşitli yerlere bırakırlar. (zaten tarımda gübre gereksiniminin sebebi budur.) buradan da yeni fidanlar vs. biter. yani iki taraf da kazanır. biz karnımızı doyururuz, onlar da çoğalır.

bu tip mekanizmalara karşılıklı evrim denir.

Hiç Beklenmeyecek Şekillerde Dünya Tarihini Değiştirmiş Bir Bitki: Patates