çocukluğuma dair en güzel anılarımdan biridir kaset kiralamak. o heyecanı ve mutluluğu anlatmak imkansız.

89-90'lı seneler. babam akşam işten eve gelir. abime para verir, kaset kirala da film izleyelim derdi. abimle ikimiz koştur koştur videocuya gidip kasetlerin arasından heyecanla seçerdik.
universal studios'un dönen dünyasını film başlangıcında görür görmez bir keyif ve heyecan basardı beni. o gün o filmi ailecek izlerdik, ertesi gün abim geri götürüp teslim ederdi kaseti.

geleceğe dönüş serisi, barbar conan serisi, rambo serisi aklıma gelmeyen bir sürü güzel film izledik kaset kiralayarak..

ben hep beta kaset kiraladığım için düşmanlarımızın yaptığı aktivite.

yaşı yetmeyenler bilmez ama o zamanların türkiyesindeki vhs ile beta video kullananların arasındaki savaş, dünya savaşlarından beterdi.

beta ulan. şaka lan şaka. ben de sonradan vhs'ye döndüm. beta çöpmüş.

bir şey azsa daha değerlidir. günümüzde daha fazla filme çok daha rahat bir şekilde ulaşıyorum ama o eski tat yok.

(bkz: aramızda geçmişte kalmış hayvanlar var)

(bkz: yaş deşifresi)

birçok goldie hawn filmini sayesinde izlediğim çocukluğumun güzel hatıraları.

(bkz: teldeki kuş)
(bkz: güvertede)

ayrıca; jonny guitar, pygmalion, maverick, vertigove daha nice harika filmler bu şekilde hayatıma girmiştir.

vhs kaset kiralamak > sinema. 

seksenlerde çocuk olan ve yokluğu yaşayan (maddi anlamda değil) bizim jenerasyon için dünyanın en keyifli aktivitelerinin başında gelirdi. herşeyden önce evde vhs player olması demek bu ailenin üst orta sınıf bir aile olduğunun nişanesi olup, statü göstergesi idi. hatırladığım kadarıyla jvc, philips ve sony popüler markalardı. kaset satın almak çok pahalı olduğu için kiralama yoluna gidilirdi. 

babadan maddi destek sağlanamadığı zamanlar arkadaşlara "koalisyon" teklif edilirdi, evde birlikte izleme karşılığında. dönemin popüler filmlerini arkadaşlar zaten karalamış ama çizgi filmlerin de en az bu filmler kadar popüler olduğunu yazmayı unutmuşlar. başta red kit, asterix.. birlikte vhs izlenilen o ortamdan aldığım keyfi astoria'nın, zorlu'nun sinemasında dahi yakalamış değilim..

şöyle bir diyalog yaşanmıştır.

-abi madamın füzeleri'ni kiralayacaktık biz.
+vhs mi beta mı?
-sony abi.

sen vhs kiralarsın ama cenazene beta gelir. bir süre sonra beta vhs karşısında tutunamamıştır. ilk izlediğim film e.t. filmiydi. amcam videoyu almanya'dan getirmişti. babamlar kahvehanede film oynatmaya başladığında büyük sükse olmuştu o zamanlar. yalnız evdeki beta kahvehanedeki vhs idi . hey gidi günler diyeceğimiz olaylardan biri.

yıl 1980'ler. günlerden cumartesi. her zaman kaset kiraladığım videocuya gittim. uzun zamandır beklediğim film gelmişti: geleceğe dönüş. 3 kaseti de istedim. videocu vermek istemedi "yarına kadar bitmez. birini bitir diğerini alırsın" gibi birşeyler dedi. ben ısrarla üçünü de isteyip aldım. yarına getireceğim diye de söz verdim. zaten babamı iyi tanıyordu.

daha sonra babamın beyaz eşya dükkanından bir video aldım ve evdeki videoya component video kablosu ile bağladım. üç kaseti de o gece kopyalayıp ertesi gün videocuya iade ettim. videocu tuhaf tuhaf bana bakıyordu. yüzümdeki o delice gülümsemeye anlam veremediğine eminim.

o kasetler hala bende durur. videomuz nerededir ne yapıyordur bilemem.