gündem yoğun farkındayım ama işte açlık başka bir şeye benzemiyor.

'yağda yumurta' yapımıyla ilgili bir tüyo ufku katlar, mideyi içeri doğru büker.

(evet, şuan öyle devasa bi bilgi vermeyeceğim size ama şahsım adına önemli bir mevzu olduğu için paylaşmak istedim.)

şimdi efendim konumuz tam pişmeyen, ekmeği banarken bıngıl bıngıl titreyen beyazlar, bu beyazları iyice pişirmeye çabalarken tüm o enfes kıvamını yitirip kaskatı olan ya da kurcalarken dağılan sarılar. öyle hassas bir denge ki bu, zaten çarçabuk pişen yumurtanın o 10-20 saniyelik süre zarfında bir sanat eserine dönüşme ihtimali de var, iştah kapatacak kadar bıngıldak bir yiyeceğe de. ama bu işin bir pratiği de varmış tabii.

nasıl yapıldığı bu görselden gayet güzel anlaşılıyor fakat ben yine bir üzerinden geçeyim izninizle;

yumurtayı laaps diye tavaya kırmaktansa beyazını sarısından ayırdığımız bu tatlış yumurtanın beyazını henüz ısınırken tavaya döküyoruz. birkaç dakika kendi haline bırakıp o 'bıngıldayan beyazlar' yok olduğunda elimizdeki mevcut sarıyı usulca orta yerine bırakıp 1-2 dakika daha pişmelerini bekliyoruz (tabii beyazını yakmadan). sonra nefis bir kıvama gelen yumurtamızı alıyoruz önümüze, ver ediyoruz ekmeği sarının gözüne gözüne. afiyet olsun ^^