SAĞLIK 6 Haziran 2016
60,8b OKUNMA     1235 PAYLAŞIM

"Ben Bunu Kullanırım" Diye Başlayarak En Gereksiz Eşyaları Bile Saklama Olayı: İstifçilik

Hepimizin hayatında böyle insanlar vardır. Özellikle yaşlılarda görülen "ben bunu kullanırım" düşüncesinin bir ileri safhası artık yaşanmayacak hale gelen bir ev. Kompulsif istifleme zamanla insan hayatını ciddi anlamda etkileyen bir sorun. Çünkü bir süre sonra çöpler bile biriktiriliyor.

kompulsif istifleme veya istifçilik olarak da türkçeye çevrilebilecek bir sendrom çeşidi. psikolojik davranış bozukluğu olarak gerekli gereksiz her şeyi biriktirmek. dispozofobi olarak da tanımlanılıyor.

istifçilik gerekli olacak ya da olmayacak ne kadar eşya varsa atamayarak biriktirmedir. bir süre sonra kişinin evinde ciddi dağınıklık hatta bir süre sonra yaşam alanının daralmasıyla sonuçlanır. buna sahip insanlar koleksiyoncu insanların yaptıklarıyla aynı değildir. koleksiyoncular ilginç ve değerli olan eşyaları biriktirirler. istifçilerse artık çöpte bulduklarını bile biriktirerek kullanılacak alan bırakmayacak şekilde çok fazla nesne biriktirirler.

bu konudan muzdarip insanların yaşam alanları ciddi anlamda bitmiş. şöyle


dünyada bu konu yüzünden hayatını kaybedecek duruma gelmiş insanlar var. hiçbir şeyi atmayarak biriktiren insanların bunları izlemesi, ilerleme ihtimaline karşı da buna engel olması gerektiğini düşünüyorum.

Bu sorunu yaşamış bir yazarın kaleminden;

bir dönem içinde bulunduğum hastalık.

çocukken başladı bu aslında. pazardan aldığımız dandik oyuncaklar zamanla birikmişti. annem atalım dedikçe olmaz diyordum. birazını bile atma taraftarı değildim. sanki onların da canı varmış gibi geliyordu. e o zaman çocuk olduğum için elime geçenler sınırlı sayıdaydı.

lisede çalışıp cebim biraz para görünce aldığım ıvır zıvır şeyleri saklamaya, burnumu sildiğim peçeteyi bile "o günün hatırası" diyerek dolabıma atmaya başladım. zamanla dolabım çeşitli kola kutuları, (üstünde tarih yazdığı için) market fişleri, şişe kapakları, broşür, gazete gibi saçma sapan şeylerle doldu.

birgün kendime geldim ve hepsini attım. bunu başarmak zor oldu.

şimdi matchbox araba ve maket koleksiyonu dışında pek bi'şey yapmıyorum. onlar da belli limitler dahilinde kalıyor.

çevrenizde bu tip bir insan varsa bunun bir hastalık olduğunu anlatın, internetteki yazıları okutun, hemen inanacaktır eminim. yoksa sonu çöp evde yaşayan insanlar gibi olacak, dış dünyaya geri döndürmesi daha zor olacaktır.

citizen kane adlı filmde bir örneği görülebilecek olan hastalıktır. hatta bu hastalığın şiddetli halini yansıtır kane bizlere.

iMDb