Bebeklerin Her Ülkenin Diline Göre Farklı Tonlarda Ağlaması
almanya würzburg üniversitesinde konuşma öncesi gelişim ve gelişim bozuklukları merkezi'nde biyolog ve tıbbi antropolog olarak çalışan kathleen wermke ve ekibi bebeklerin ağladıklarındaki nüans farklarını ve aslında her dilde farklı ağladıklarını kanıtlayabilmek için bir araştırma yapmışlar ve bu araştırma sonucuna göre bebeklerin farklı dillerde farklı ağladıklarını bulmuşlar.
araştırmanın bulgularına göre; bebekler anne karnında duydukları konuşmanın ritmine ve melodisine göre ağlıyorlarmış. örneğin, alman bebekleri, daha yüksek bir perdeden daha düşük bir perdeye doğru -alman dilinin tonlamasını taklit ederek- daha fazla çığlık ile ağlarken, fransız bebekler, fransızca ‘ya özgü yükselen tonlamayı kopyalayıp ağlıyormuş.
ama dahası da var
kathleen wermke araştırmasını genişlettikçe, ana rahminde daha fazla tonal dile (mandarin gibi) maruz kalan yeni doğanların daha karmaşık ağlama melodilerine sahip olduklarını keşfetmiş. ve isveçli bebekler (anadillerinde perde aksanı denen bir şey var) daha çok şarkısal ağlamalar üretiyorlarmış.
bebekler, anne karnındayken bile, annelerinin tonlamasından ve konuşmasından büyük ölçüde etkileniyormuş. wermke'ye göre bu, "prosodi" adı verilen bir durummuş.
bu duruma göre anne karnında doku ve amniyotik sıvı içerisinde bulunan fetüs en erken üç aylık dönemde anneleri tarafından söylenen ritmik ve melodik ifadeleri algılayabiliyormuş. bu, bebeklerin sesleri kelimelere ve cümlelere ayırmalarını sağlıyormuş ancak bebekler öncelikli olarak vurgulanan hecelere, harflere ve duraklamalara odaklanıyorlarmış.
bebeklerin anne karnında dil ile öğrendikleri bu bilgilerde dünyaya geldiklerinde her dil için farklı bir tonlama da ağlamalarına sebep oluyormuş.