İLİŞKİLER 19 Ağustos 2025
2,6b OKUNMA     96 PAYLAŞIM

"Bana İyi Geliyorsun" Lafı Bunu Duyan Kişi İçin İyi mi, Kötü mü?

İlk bakışta kulağa iyi gelse de eşeleyince sevimsiz anlamlar da çıkabiliyor genellikle ikili ilişkilerde işitilen bu cümleden.

"Kötüdür" diyenlerin görüşleri

"bana iyi geliyorsun..." çok da matah bir şey değildir bu.

ilk duyulduğunda kulağa asla olumsuz gelmeyen hatta iltifatı andıran bir cümle olmasına rağmen gerçekte ne anlama geldiğini idrak edene dek yaşamış insanlar için duyulduğunda, koşarak kaçma hissiyatı yaratır. şu cümleyi karşısındakine sıklıkla kurup, onu sömürmemiş enerji vampiri tanımadım.

çok bencilce değil mi ya? yani benim ikili ilişkideki görev tanımım küçülüp küçülüp yara bandı olmak mı ya da sen kendini tamamen iyi hissedip götün tekrar kalktığında görevimi başarılı şekilde tamamlamış mı oluyorum? peki bir gün sen de bana iyi gelecek misin? gelmezsen hatta umrunda bile olmazsam ve sana iyi geldiğimle kalırsam biraz enayi sayılmaz mıyım?
kafamda deli sorular...

bir süredir bana neyin iyi geldiğine odaklı olduğumdan, bu tip tek taraflı durumların içinde yer almıyorum. ha karşılıklıysa ne ala! o zaman ne kadar gelebiliyorsanız o kadar iyi olun. aksi bende asabiyet yapıyor.

terzi kendi söküğünü dikemiyor işte

biri ya da birilerine iyi gelen insanlar, bir kendilerine iyi gelemiyorlar. bu zamana kadar bu sekmedi, sekmez de.

lakin insanlara iyi gelmek, derin insanları her zaman mutlu eder.

onların içindeki yarayı görürsün, onların duygularına tercüman olursun, kendince çözüm bulmaya çalışırsın falan filan.

bazen de gülmeyen yüzlerini anlık olarak güldürmeyi başarırsın… yani bunlar olağan şeyler.

kulağa romantik gelse de pratikte bildiğin psikolojik işçi sınıfına alınmak gibi bir şey

karşındaki kişi için bazen bir ağrı kesici, bazen terapist, bazen enerji kaynağı, bazen şefkat timsali, bazen bir vitamin takviyesi. o an ihtiyacı olan neyse o yani..

birine iyi gelmenin iyi yanı yok mu? var. kısa süreliğine kendini kahraman sanıyorsun. iyilik meleği de olabilir. kötü yanı? bu cümleyi duyan tarafın %90’ı hasar alıyor gerçek bu. işin özeti tadilat bitti anahtarı teslim edip gidebilirsin demek gibi.

bence en güzeli, arada bir kötü gelmek… çünkü kötü geleni kimse kolay kolay unutamıyor :)

sadece yara bandı olmanız durumunda bunu duyarsınız

gün sonunda sizinle şarj olan ve enerjinizi emikleyen o kişi sayesinde iyi hissedersiniz. aslında bu his bencilcedir ve gün sonunda bu his yüzünden başarısızlığı tadacağınızı da bilmezsiniz. orada aslında kurbansınızdır fakat kurtarıcı gibi hissedersiniz. hayal kırıklığı kurtarıcı olmadığınızı fark ettiğinizde ortaya çıkacaktır.

sizin varlığınız veya yaptıklarınız yüzünden o kişiye iyi geldiğiniz zannedersiniz. oysaki hiç kimse değişmez. bir gün gelir ve o kişi tekrardan özüne döner, kötü hissetmeye devam eder. sizse iyi gelmiyorsunuzdur artık. işte o an gerçekle yüzleşirsiniz. sadece semptom önleyici bir ilaç olduğunuzu, bir halta yaramadığınızı fark edersiniz. gerçek budur. hatta bu, mutlu sondur. mutsuz sonda ise o kişi bütün lanetini size bulaştırır ve bir başkasından beslenmeye gider. bu sefer de hem iyi gelmediğiniz için başarısız hisseder hem de onun toksikliği sonucunda ona bağımlı hale geldiğiniz için kötü hissedersiniz. özellikle erkeklerin arketipinde şövalyelik olduğu için kendilerini değerli görürler, gerçekleştirmiş hissederler. ta ki işe yaramadıklarını görene kadar. maalesef bu da bir çeşit yetersizlik hissidir çünkü bu erkekler şövalyeliklerini "başarı" yoluyla sağlamalıdır, başkalarına iyi gelerek değil.

sonuç olarak her hıyarım diyene tuz gibi koşup kendinizi nimetten saymayın. kimse kimseyi iyileştiremez. hatta birçok çalışma terapistlerin bile kimseyi tam olarak iyileştiremediğini gösteriyor (blogda kaynaklarla açıklamıştık). hepsi yanılsamadır. ancak ve ancak kişi kendini, iç görü sahibiyse doğru yönlendirmeye iyileştirir.

İyidir diyenler de var

“birine iyi gelmek” aslında karmaşık bir şey değil; psikolojide 'duygusal regülasyon' denilen, yan yana dururken bile birbirinin ruh halini hafifletmek. ben bunu çoğu zaman bilinçli yapmadım ama fark ettim ki varlığım, sözlerim ya da sadece susuşum bile bazen birine iyi geliyor. belki de hayatımın en güzel tarafı, böyle küçük bir iyilik bırakabilmek. ve bence bu bir ruhunu açma, kendin gibi olabilme hali ve gene bence karşılıklı olabilen.

"bana iyi geldin" denmesi de bana iyi geliyor. bir insanın ruhuna dokunmak, acısını ve derdini paylaşmak güzel bir şey. sonra o insanın hüznünden sıyrılıp hayatına devam etmesi... ve senin düştüğün anda onun sana iyi gelmesi...