çanakkale il sınırlarında yer alan assos antik kenti lahitleri olan taşların ilginç bir özelliği var. normalde lahde konulan cesetler 50 ila 200 yıl arasında çürürken, assos antik kenti'ndeki lahitler bir ceseti 40 gün içinde tamamıyla yok edebiliyor. bu nedenle bu lahitlere "et yiyen lahitler" deniyor. hatta yunancadan gelen "lahit" kelimesi; "et yiyen", "etobur" anlamına gelmekte ve bundan dolayı bu kelimenin assos antik kenti'nde türetildiği düşünülüyor. 

peki assos'taki lahitleri diğer lahitlerden ayıran fark neydi ve neden bir cesedi 40 gün gibi kısa bir sürede yok edebiliyordu? bu soru günümüzde bile hâlâ netlik kazanabilmiş değil fakat konuyla ilgili tahminler var. insan yiyen bu tabutlar, bölgeye has volkanik andezit taşından yapılmış. bazı araştırmacılara göre çürümeyi taşın bu yapısal özelliği hızlandırıyor. bazı uzmanlara göre ise, lahitlerde bulunan alüminyumun buna neden olabileceğini üzerine.

fakat kazılar esnasında lahitlerin içinde bulunan beyaz maddeler olayı çok daha farklı noktalara götürdü. şap olduğu anlaşılan bu beyaz maddenin, eti hızlı bir şekilde çürüttüğü ve assos halkının da bunu farkederek lahitlerin içine bu maddeden koyduğu düşünülüyor. hatta ünü birçok ülkeye yayılan assos'taki andezit taşından imal edilen lahitler; o dönemde lübnan, suriye, yunanistan ve roma gibi birçok bölgeye ihraç ediliyor.

Dünyanın İlk Borsasını da Barındıran Çok İyi Korunmuş Antik Kent: Aizanoi