Askerde Dışarıdan Yemek Sipariş Edilebiliyor mu?
askerde, birlik dışından içeriye yiyecek ve içecek sokmak yasaktır. trendyol yemek, getir yemek, yemeksepeti gibi şeyler söz konusu değil.
hakkari dağ komando tugayı'nda askerlik yaptım. tugayın içinde bir kafe, bir de kebapçı vardı. kafe üst rütbeli komutanların konakladığı binanın en alt katındaydı. kebapçı ise herkese hizmet vermek üzere tugayın içine inşa edilmiş bir lokantaydı.
hatırlıyorum, çokça kez kafeye gidip pizza yemişliğimiz var. sipariş edemiyorduk tabii ki. fakat kebapçı, bölük binasına kadar getiriyordu siparişleri. hiçbir komutanımız da "yapamazsınız" gibi şeyler söylemiyordu. düştüğün yere göre değişir bu iş. genelde çarşı izni olmayan birliklerde erlerin ufak tefek insani ihtiyaçlarına göz yumulur. cep telefonu buna dahil.
birlik dışından yemek sokulabilen birlikler de var. bilecik söğüt jandarma birliği. arkadaşımın acemi birliğiydi. gayet de yol boyundaki tellerin arkasından tantuni alışverişi yapılabiliyordu. her yerde böyle olacağını sanmıyorum. bizim birlikte böyle değildi en azından.
askerde dışarıdan yemek sipariş edilemiyor ancak bu demek değildir ki dışarıdan asla yemek söyleyemezsiniz.
her nizamiyede gün içinde görevli olarak dışarı çıkabilen askerler vardır. özellikle uzun dönem askerliğini şöför olarak yapanlar ve bazı kısa dönem çavuşlar. eğer bunlarla aranız iyi olursa dışarıdan istediğiniz yemeği getirtebilirsiniz.
çoğunlukla komutanlar da bu durumu bilirler ama ses etmezler.
hiçbir askerlik bir diğer askerliğe benzemez. her gün hastaneye adam götürüp, bütün gün hastanede boş beleş bekleyen, akşam da bölüğe dönüp uyuyan da askerlik yapıyor; sabahtan akşama kadar yazıhanede sigara, çay, abur cubur takılan da. o hastanede takılan düzenini kurmuştu; parmaklıklardan dürümü geliyordu her öğlen.
mesela benim ustalık yaptığım bölükte subay gazinosundan pide siparişi verirdik, tabii bağlantılarımızı kullanarak. 6 buçuk gibi gider, arka kapıda bekler pideleri alır, yerdik. gazinoyu işleten subayın da işine geliyordu; her gün kaç pide hazırlatmışsa illa bitiyordu. çöpe giden bir şey olmuyordu.