ay’a ayak basan insanları düşündüğümüzde, hemen neil armstrong ve buzz aldrin gelir aklımıza. fakat apollo 11 görevinde belki de en önemli rollerden birini üstlenen, çoğu insanın adını bile duymadığı üçüncü bir adam daha vardı: michael collins. 

collins'in özel bir görevi vardı ve komuta modülü pilotu olarak ay’a inen modülü yörüngede beklemekle görevlendirildi. bu görev, collins’i tarihe geçiren bir yalnızlık hikâyesi yazdı ve insanlık tarihinin en yalnız, en özel fotoğrafını çekti:

collins, komuta modülünün penceresinden ay modülünü ve dünya’yı çektiği bir fotoğraf karesinde öyle bir anı ölümsüzleştirdi ki, o karede tüm insanlık vardı. dünya üzerindeki her şey ve herkes o karedeydi, ama o anı ölümsüzleştiren collins yoktu. o fotoğraf, michael collins’i bir bakıma evrenin en yalnız figürü yapıyor. görev sırasında hep bir adım geri çekilmek, insanlığın ilk defa dünya dışında bir yere ayak basacağı o eşsiz anların dışında kalmak zorundaydı; ama belki de asıl görevi buydu. her şeyi uzaktan izleyen biri olmalıydı; her anı belgeleyen, tüm insanlığı bir kareye sığdıran, bir yandan insanlığı uzaya taşıyan ama diğer yandan ondan tamamen kopan kişi.

apollo 11 görevinde collins’in rolü, modülü ay yörüngesinde güvenle tutmaktı; bu yüzden ay yüzeyine asla inmedi. ay’a bu kadar yaklaşmışken, oraya ayak basmanın hayalini kuramadan geri dönmesi gerekiyordu. tüm görev boyunca onlara her an destek sağlamak, armstrong ve aldrin’in güvenliği için bir kenarda beklemek zorundaydı. ay'dan bir adım uzakta olup oraya ayak basamamak, bu belki de bir astronot için en zor şeydi ve michael collins asla ayak basamayacağı bir yere gitmişti.

görevin arkasındaki bir adam olarak, o yolculuğun asıl kahramanı oldu.