eğer 175 kiloluk bir adam bir günde beş litrelik votka içerse büyük ihtimalle ölür ancak yarım gram ağırlığındaki minik bir doğu eşekarısı, vücut büyüklüğüne oranla eşdeğer miktarda alkol tükettiğinde hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam eder.

doğu eşekarılarının alkole toleranslı olmasının bir açıklaması genlerinde bulunabilir. araştırmacılar, bu böceklerin alkol dehidrojenaz geninin birden fazla kopyasına sahip olduğunu bulmuştur. bu gen, alkolü parçalayan enzimi üretmektedir ve muhtemelen bu canlılar etanol üreten mayalarla birlikte yaşadıkları uzun geçmişleri boyunca fazladan kopyalar geliştirmişlerdir. birçok eşekarısı ve yaban arısı türü sindirim sistemlerinde maya barındırır(hatta bazı bira üreticileri yeni biralar üretmek için bu mayaları örnek almıştır). meyveleri ısırdıklarında, bu tek hücreli mantarları yayarlar. mayalar daha sonra meyveyi fermente ederek alkol oluşturur.

tel aviv üniversitesi zooloji fakültesi'nden eran levin yaptığı açıklamada, "bildiğimiz kadarıyla, doğu eşekarıları doğada metabolik yakıt olarak alkol tüketmeye adapte olmuş tek hayvandır" demiştir. eşekarıları için bir başka fayda da alkolün potansiyel olarak zararlı bakterileri öldürmesidir ki bu oldukça kullanışlıdır çünkü işçiler, gelişmekte olan larvaları beslemek için sık sık leş toplar.

gelelim o malum soruya: bu bizim ne işimize yarayacak?

dünyadaki ölümlerin yüzde 5,3'ünün alkol tüketimine bağlı olduğu düşünüldüğünde, doğu eşekarılarının alkolizm ve alkol metabolizmasını inceleyerek yeni modeller geliştirmede kullanılabilir. heidelberg üniversitesi'nden prof. dr. rainer spanagel de çalışmanın yayınlanmasının ardından yayınladığı yorumda bu görüşe katılmış ve şöyle demiştir:

"bu çalışma, alkol tüketimini veya alkol kullanım bozukluğuyla ilişkili zararları azaltmak amacıyla özellikle alkol metabolizması genlerini hedef alan yeni küçük moleküller geliştirmek veya ilaçları yeniden tasarlamak için bir uyandırma çağrısı görevi görmelidir."