açlık nedeniyle sinirlenme durumu, nörolojik açıdan “hunger-induced irritability” veya halk arasında bilinen adıyla “hangry” olarak tanımlanabilir.

beyin, özellikle hipotalamus ve prefrontal korteks aracılığıyla enerji durumunu sürekli izler. kan şekeri düştüğünde, hipotalamus düşük glikoz seviyesini tespit eder ve vücuda enerji sağlayacak hormonları (örneğin kortizol ve adrenalin) salgılar. bu hormonlar, bedeni uyarırken aynı zamanda limbik sistemi etkileyerek duygusal tepkilerin artmasına yol açar. özellikle amigdala gibi duygusal işlem merkezleri, düşük enerji durumunda daha hassas hale gelir ve öfke, huzursuzluk veya sinirlilik gibi tepkilerin ortaya çıkmasını kolaylaştırır. ayrıca prefrontal korteksin inhibe edici kontrolü azaldığı için kişi, normalde tolere edebileceği stresli durumlara karşı daha tepkisel davranır.

bu süreç, beynin enerji dengesini koruma mekanizmasının bir yan etkisi olarak ortaya çıkar.