3 Yıldır Bir Kargayla Kan Davalı Olan Ekşi Sözlük Yazarının Trajikomik Hikayesi

bundan 3 yıl önceydi, eşimden yeni ayrılmışım. merkezi bir semtte yeni bir eve taşındım. arka odada yatak odası var ama kullanmam, çalışma odasında kanepe + battaniye yeni hayat formülüm. mis gibi de yetiyor valla... sabahın 5.20'si… daha karga bokunu yemeden derler ya bu pezevenk yemiş, rüya yarıda kalıyo. camın önündeki ağaçta bir karga var, sabah ezanı gibi ama gak gak diye bağırıyor.

ilk sabah: sabrettim.
ikinci sabah: git ulan! dedim, gitmedi.
üçüncü sabah: maşrapayla su attım. bu hala bağırıyo.
dördüncü sabah: köy çocuğu refleksi geldi… ağaca çıktım, yuvasını bozdum.

işte o sabah hayatım değişti. o günden sonra bu hayvanla kan davalıyız. yeni yuvasını ağacın en üst, erişilmez dalına yaptı. her sabah 5.20’de yine pencere önünde. istatistiki doğrulukla. bazen yatak odasına geçiyorum, bu oraya da geliyo. tee arka tarafa bakan yatak odası camına.

arabamı ezberledi. mahalledeki tüm arabalar pırıl pırıl, benim araba sürekli bok içinde.
bir keresinde camdan izledim… arabayı park ettikten 10 dakika sonra iniyo, pisliyo, gidiyo. kaza yaptım, ikame araç verdiler. ona da pisledi. arabayı değiştirdim. yine. yani beni değil, ruhsatı takip ediyor olabilir. barışmak istedim. ekmek koydum, su koydum. gelmedi. bakmadı bile. göz teması kurduk. kinli. 

ruhsatlı tüfeğim var ama bugüne kadar hiçbir canlıya ateş etmedim. ama bu başka. bu hayvan değil, hesap. kısaca... sabahları uyanık olmamın sebebi ne başarı ne motivasyon. bir kargayla süregelen iç savaştayım. derdini s.. butonu soran yazarlara baştan söliyim; bir hafta buyurun misafir edeyim evimde, ne demek istediğimi anlayacaksınız. ne uyku kaldı ne huzur.
...

güncelleme 1: arkadaşlar, başlığı açtığımdan beri olaylar sürreal bir hal almaya başladı.
yazıyı olabildiğince eğlenceli yazdım ama yaşadığım şey gerçekti; şu an kendimi belgesel konusu gibi hissediyorum.

arabanın markası ne olursa olsun bu kara bela gelip üstüne imzasını bırakıyor. clio, fluence, captiva, bayon ve en son city. ikame araç, yeni araç, ikinci el, sıfır km... fark etmiyor.

camdan bakıyorum, takip ediyor. sürekli takip ediyor bu arkadaş beni. barışamıyoruz.
artık psikolojik üstünlük kargada. bazı arkadaşlar “barış teklif et” dedi yaptım. zeytin, ekmek, su kedi maması vs... görmedi. görüp görmezden geldi.

hoca bir muska yazsın noktasına geldik. beyaz bayrak çeksem gagasıyla parçalayacak gibi. en son geçen sabah terk edicem buraları gidicem çanakkaleye hayalimden bahsettim, orada bile gelir ama diyen oldu. yani bu başlık şaka gibi başladı ama değişik tuttu konuyu o yüzden bu saatten sonra ben değil, hayvan anlatmalı yaşadıklarımızı.

herkese güldüğü için, gülümsettiği için teşekkür ederim. ama ben bu gece saat 5.20 alarmı kurmadan yatamıyorum. çünkü kurmasa da gaklanarak uyanıyorum.

güncelleme 2: arkadaşlar “sapanla vur”, “havalı tüfekle indir”, “zaten tüfeğin var, sık gitsin” diyenler olmuş. ama ben şunu net söyleyeyim: bir canlıyı sırf bana zarar vermediği halde, sadece ses çıkardı, pislik yaptı diye vurmak ne vicdana ne ahlaka sığar. evet ruhsatlı 2 tüfeğim var. bir tane de silahım. ama bu silah yada tüfek taşıma değil, sorumluluk taşıma meselesidir.

benim derdim o kargayla hesaplaşmak değil, anlaşmak ama anlaşamamak. bu yüzden tek mermi atmadan savaşıyorum. zor olanı seçiyorum. zor olan yolda tavsiye veren arkadaşlara teşekkürler. bizim mia'nın mamaları camda telef olacak belli ki.

kıssadan hisse... kan çıksın istemiyorum. konuyu medeniyet çerçevesinde bi kargayla çözmek istiyorum. evet komik kabul ediyorum ama bi kargayla kan davası yaratmak istemiyorum. ben 70 yıllık bi yaşam formuyum bunlar 200-300 yıl yaşıyorlar. benim öyle bi kan davasına heba edecek evladım yok..

günceleme 3: bilin bakalım bu sabah 5.20'den beri kim yatakta yastığın altına kafasını sokup uyumaya çalıştı?

güncelleme 4: annemin arabasını bakıma sokacam diye getirmiştim dün. arabanın her yeri bok içinde..

güncelleme 5: çok fazla soran yazar arkadaş oldu. eski yuvası sarıyla işaretlediğim alt alandaydı. şimdiki yuvası kırmızıyla işaretlediğim tepede. erişme imkanım yok. az önce gene geldi bağırdı gitti. bi insan karga yüzünden psikolojik sendrom çeker mi ya?