2. Dünya Savaşının En Sert Geçtiği Leningrad Kuşatması'nın Ardından Şehirde Başlayan Yamyamlık Olayları

***bu bilgi biraz rahatsız edici olabilir o yüzden +18 ibaresini önden verelim***

2. dünya savaşının en kanlı günlerinin geçtiği leningrad kuşatması bittiğinde şehirde açlıktan kırılan sivil halk arasından yamyamlık vakalarının sıkça görülen bir durum olduğu tespit edilmiş.

 4 çocuğu olan bir anne en küçük çocuğunu öldürüp geri kalanlarını beslemesi, karısını öldürüp çocuklarını ve yiğenini besleyen bir başka adam gibi akıl almaz şeyler yaşanmış.

ayda ortalama 100000 (yüzbin) insanın öldüğü bir savaş ortamından bahsettiğimiz için bu insanların psikolojisi ile empati kurabilmemiz mümkün değil ama ne olursa olsun yaşananlar tam bir vahşet ve bu ne yazık ki savaşın iğrenç ama bir o kadar gerçek bir başka yüzü. neyse konumuza geri dönelim şehri geri alan sovyetlerin bu duruma karşı hiç tavizi yokmuş ve yamyamlık yapan herkesin kurşuna dizilmesi kararı verilmiş. 

ancak bu durum o kadar yaygınmış ki, (toplam 2105 yamyamlık vakası tespit edilmiş) çaresiz bu kişileri 2 gruba ayırmışlar. sadece cesetleri yiyenlerler, insan yiyenler (cinayet işleyerek) olarak ikiye ayırmışlar. birinci gruptakiler hapishaneye gönderilirken, ikinci sınıftakiler direkt vurularak infaz edilmişler. 300 kişi tutuklanmış. bunların 44'ü cinayet işleyerek yamyamlık yapmış ve infaz edilmişler.

menbaı

not: @gastiro 'dan gelen bir bilgiyi eklemem gerekiyor.

 konu ile alakalı farklı bir bilgi;
"yamyamlık sovyet esir kamplarında tutulan savaş esiri alman askerlerinde de sık görülmüş. açlıktan ölen alman esirlerin cesedini yiyen diğer esirlerin sağlığı hemen düzelir ve yüzlerine renk gelirmiş. sovyet askerleri yüzüne renk gelmiş, genel durumu iyi gözüken alman tutsakları hiç kanıt aramadan yamyamlıkla suçlayıp kurşuna dizermiş, çünkü hiç yiyeceğim bulunmadığı o açlık ortamında bütün savaş esirleri bitkin vaziyette ortalıkta gezerken genel durumu iyi olan bir savaş esirinin tek açıklaması yamyamlık olabilirmiş. pek çok alman esir bu suçlamayla kurşuna dizilmiş.

kaynak: savaşta bir yazar (vasili grosmann) veya stalingrad (antony beevor). bu iki kitaptan birinde okudum ama hangisi olduğunu net hatırlamıyorum. sanırım stalingrad kitabında yazıyordu."